Амьдрал дунд би нүв нүцгэн явна

Абсурд даавууны өөдсөөр үсээ шуучихаад

Ахин ирэхгүй энэ л хормуудыг орхиж байна

Эргэж би энд ирэхгүй ээ!

Ээмэг зүүдэггүй чихэнд минь гуниг савлаж л явдаг юм

Эдгэртлээ би нүв нүцгэн л явна

Эхнээсээ дуустал энэ биеэрээ нүцгэн алхална

Гурвалжин үүлсийн дундуур

Хэн нэгэн ширтээд байх шиг

Гудиггүй залуу насаа нүцгэн чигээр нь л үлдээмээр

Гүүрэн дээрх болзоондоо ч нүцгэн хэвээр очно

Хувцас, эдлэл, гоёлоо түр мартагнаад

Эргээд нэг хараач

Хувь тавилангийнхаа дундуур бүгд л нүцгэн ирснийг!

Амьдрал дундуур би хувцастай алхаж явна

Ахиад сайн ажвал нүв нүцгэн яваа

Абсурд жаахан өөдсөөр л үсээ торгоочхоод

Ахин ирэхгүй “Яг одоо”-г

Орхиж байна!